Yapılan her seçimde Alevilerin nereye oy vereceği merak edilmiştir. Her seçim öncesinde bu konuda fazlaca tartışmalar yaşanır ve yönlendirme çalışmaları yapılır. Genel değerlendirmeler ise yaratılan algılar ve ezberler üzerinden yapılır.
Alevilerin Cumhuriyet tarihi boyunca seçim süreçlerine baktığımızda gerçeğin yaratılan algının dışında olduğunu görürüz. Örneğin Aleviler İsmet Paşa’nın CHP’sine oy vermemişlerdir. Menderes’in Demokrat Partisi Alevilerin çok partili dönemdeki ilk tercihleri olmuştur. Daha sonraki süreçlerde farklı partilere yönelen Aleviler, kurulan Birlik Partisine önemli ölçüde oy verip Mecliste temsilini sağlamışlardır.
Ecevit’in özgürlükçü sol rüzgarıyla birlikte Aleviler ilk defa CHP’ye oy vermeye başlamışlardır. 1970’li yıllarda Alevilerin önemli bir kısmının tercihleri sosyalist, devrimci ideolojilerden yana olmuştur. 12 Eylül askeri darbesi ve akabindeki Anayasanın getirdiği yüzde 10 barajı, daha önceden de söyleyip yazdığım gibi Alevilerin belirli bir partide sıkışmasının yolunu açmıştır.
Aleviler yüzde 10 barajının getirdiği siyasi yelpazeden kaynaklı olarak kendi siyasal tercihleri ile değil, korku ve karşıtlık üzerinden oy vermeye başlamışlardır. Bu durum Turgut Özal’dan Tayyip Erdoğan’a kadar böyle gelmiştir. Bu baraj ortadan kaldırılmadığı sürece de böyle gitmeye devam edecek gibi gözükmektedir.
Alevi örgütleri bu dönem sürecinde bu sıkışmışlıktan ve çantada keklik halinden kurtulmak için çokça hamleler yaptılar. Barış Partisinin kuruluşunu destekledikleri gibi şu an kimi Alevi kurumlarında yöneticilik yapan bazı şahısların Genç Partiyle dahi seçim pazarlıkları oldu. Ancak barajın oluşturduğu bu tercih hapsinden kurtulamadılar.
Bu seçimler üç gün sonra bitecek ve biz yine önümüzdeki seçimlerde kime karşı kimi desteklemenin hesabını yapmaya başlayacağız.
Özal’ı gönderdik, Çiller’i gönderdik, Erbakan’ı gönderdik de ne oldu, başımıza Tayyip Erdoğan çıktı bu defa da, şimdi bunu göndermek için ha bi gayret diyeceğiz, sonra yerine geleni göndermek için uğraşacağız. Elimizdeki sayısal potansiyel gücü ve de sandık gücünü ‘Ama ne yapalım şuna vermezsek yine bu gelir diye’ kullanacağız.
Bu seçim şöyle ya da böyle üç gün sonra bitecek. Alevi toplumu kendisine yeni yol haritası belirlemek durumundadır. Karşıtlık ve yandaşlık üzerinden bu sistemin ekmeğine yağ süren siyaset anlayışı Aleviler için kurtuluş olmadı, olmayacaktır.
Özal’dan bu yana, gelen gideni arattı. Sistem bu olduktan sonra Tayyip Erdoğan’ın yerine gelecek olan da Tayyip Erdoğan’ı aratacaktır. Aleviler artık sistemin değirmenine su taşımaktan vazgeçmelidirler.

Evrensel Gazetesi / 28 Mart 2014