Bugünlerde sayıları 100 civarında olduğu söylenen kimi dedeler, Kültür ve Turizm Bakanlığı ile TURSAB’ın (Türkiye Seyahat Acentaları Birliği) yürüttüğü bir organizasyonla İslami açıdan kutsal kabul edilen bazı yerleri gezecek ve nihayetinde umre ziyaretiyle gezilerini tamamlayacaklar. Gözümüz olmadığı gibi itirazımız var. Çünkü bu turlar inanç turizmi amaçlı kimi firmalarca yapılmakta, zaman zaman bizim de tanıdığımız kimi dede-ana ve canlar kendi imkanlarıyla bu turlara katılmaktalar. İmkanları olamayanlar da imkanları ölçüsünde yerleri gezip, turlarını, tatillerini yerine getiriyorlar. Konuya Alevi inancından bakarsak kutsal mekanları ziyaret etmek, oralara niyaz etmek, lokma sunmak oldukça makbul bir ibadettir.
Bazı arkadaşlarımızın karşı çıktığı yerden, yani Alevilerin ne işi var Kabe’de gibi bir yaklaşım içerisinde de değilim. Çeşitli dinlere, inançlara önderlik yapmış kimi şahsiyet ve peygamberlerin makamlarını ziyaret edip oralara niyaz vermek Alevilik açısından hiç de sakıncalı değildir, yeter ki Aleviliğin bir gereğidir denilmesin.
Ancak bu yapılan kültür turu, basına ve kamuoyuna Hükümetin Alevilere yönelik bir hizmeti olarak sunulmakta, oraya giden dedeler de makbul bir yere oturtulmaktadır. Yapılan yolculukta Alevilerin olmassa olmazı gibi lanse edilmekte dile getirilmesede böyle bir algı oluşturulmaya çalışılmaktadır. İşte bizim itirazımız da burada başlıyor.
Birincisi, Alevilerin hiçbir zaman “Dedelerimiz umreye götürülsün” talebi olmamıştır. Bu tur ne Alevi toplumunu ne de inancımızı bağlamamaktadır. Bu tur, Hükümet ile o tura katılan kişiler arasındaki bir ilişkidir. Onlardan başka hiçbir kimseye faydası olmadığı gibi bunun Alevilere bir hizmet olarak sunulmasından kaynaklı da zararı vardır.
Kendilerinin dede olduğu söylenen bu kişilerin kültür turları da hayli ilginç bir zamana denk gelmektedir. Alevi toplumu, 13-14-15 Şubat tarihleri arasında üç gün Hızır orucu tutmakta ve Hızır Cemleri yapmaktadırlar. Alevilerin en önemli ibadetlerinden birisi yerine getirilmektedir. Dedelerimiz bu hafta yoğun olarak taliplerine hizmet için yollara düşmekte, köylerde, kasabalarda ve büyük şehirlerin mahallelerinde Hızır cemleri yapılmakta, oruçlar tutulmaktadır. Alevi toplumunun dedelere ihtiyaç duyduğu ender zamanlardan birisidir bu günler. Umreye giden dedeler bu günlerde taliplerinin yanında olması gerekirken başka yerdeler. Bu tarihi kim belirledi, neden itiraz etmediler, bu da işin başka tarafı. Kendi inanç takvimlerini yok sayan ve görevlerinin başında olmayan bu kişilerin dedelikleri demek ki bir ünvandan ibaret. Hizmetten ibaret değil.
Hızır orucu ve akabindeki Hızır Bayramı tüm canlara kabul ve makbul olsun. Hızır için yapılan lokmalar verilen dualar, edilen niyetler her zaman olduğu gibi dünya barışı, huzuru ve vicdanı için olsun.